-
1 oducz|yć
pf — oducz|ać impf Ⅰ vt to teach not to- oduczyć dziecko kłamać to teach a child not to lie- oduczyć kogoś (od) palenia to cure sb of smoking- oduczył psa brać jedzenie od obcych he taught his dog not to take food from strangersⅡ oduczyć się — oduczać się to unlearn- nie mógł oduczyć się czytania przy jedzeniu he couldn’t get into the habit of not reading while eating- nie palę, oduczyłam się I don’t smoke, I taught myself not to- oduczył się obgryzania paznokci/spóźniania do pracy he cured himself of biting his nails/coming late to workThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oducz|yć
См. также в других словарях:
oduczyć — dk VIb, oduczyćuczę, oduczyćuczysz, oduczyćucz, oduczyćuczył, oduczyćuczony oduczać ndk I, oduczyćam, oduczyćasz, oduczyćają, oduczyćaj, oduczyćał, oduczyćany «wpłynąć na kogoś w taki sposób, żeby poniechał nabytych przyzwyczajeń, stracił… … Słownik języka polskiego
